Up all night to get lucky
Blijf op de hoogte en volg Maaike
29 April 2014 | Brazilië, Fortaleza
Hallo daar,
Hier mijn 4e blog..
Aangezien mijn liefde voor Brasília uit bleef, besloot ik aan mijn reis richting jungle te beginnen. De goedkope vlucht zorgt ervoor dat ik na 2 stops ook nog eens van 3 uur 's nachts tot 10 uur moet wachten, op een mini vliegveldje in the middle of nowhere.. En die vent naast me maar zeuren dat hij wel 3 uur moet wachten! (Imagine 7!!)
Uiteindelijk kom ik dan aan in Manaus. Ik zit nog geen 5 minuten in de bus of mijn Braziliaanse buurman begint een praatje. Hoewel ik zijn spontane verzoek om samen te gaan lunchen heb afgeslagen (is er iemand die dit ooit in de randstadrail heeft meegemaakt? ;) ) en ook het geven van mijn telefoonnummer weiger, staat hij erop mijn busritje te betalen, als zijnde "welkom in Manaus". :) Altijd leuk!
Na een korte nacht vertrek ik voor 4 dagen de jungle in. Bizar hoe je een uur in een bootje kan zitten, zonder ook maar één iemand tegen te komen. De vochtigheid is duidelijk merkbaar, maar gelukkig mogen we tussen de piranha's gewoon zwemmen. De volgende dag vertrek ik met een groepje het echte oerwoud in. Alleen de tocht is al een avontuur.. We spotten een spin zo groot als mijn beide handen en ik zie net voor ik mijn voet neerzet, dat er een giftige slang voor mijn voeten ligt.. Ik krijg een levende made uit een omgevallen boom voorgeschoteld, maar dat gekriebel op m'n tong weerhoudt me ervan om een tweede te bestellen.
Eenmaal in ons hangmatten kamp beginnen we aan 't ritueel: hout halen voor het kampvuur, eten wassen in de beek, het vlees op stokken prikken en vreten maar!
In slaap vallen onder de sterrenhemel met de tropische buien kletterend op het bladerdak; do I need to say more? Terug aan de waterkant bestaat het leven uit piranha vissen, rivierdolfijnen spotten en nachtelijke kanotochtjes. Gek genoeg stoort de schorpioen in m'n badkamer en de kakkerlak op m'n plafond me nauwelijks (mama, ben ik toch stiekem van een Indiaan uit de jungle?).
Eenmaal terug in Manaus ga ik op zoek naar de overblijfselen van het glorieuze rubber tijdperk. Ik moet zeggen, die zijn verdomd hard te vinden! Op de markt wordt alleen maar rommel verkocht, de wachttijd in de rij van de supermarkt van zo'n 45 minuten (GEEN GRAPJE!) overtreft alle records ende algemene straatgeur hou ik maar buiten beschouwing.
Overladen met geluk word je, wanneer je de haven van Manaus kleiner en kleiner ziet worden. Mijn nieuwe huis voor de komende 5 dagen deel ik met zo'n 100 anderen. Dat er eigenlijk maar plek is voor 25 hangmatten is niet van belang. Ik geloof dat ik m'n buren maar te vriend moet houden. Het leven op de boot is aangenamer dan verwacht. Van de horrorverhalen over een diarree risico van 99,9% blijkt weinig te kloppen..
Na 5 dagen arriveren we dan eindelijk in Belém. Belém is duidelijk een stuk mooier dan Manaus, maar ook hier lopen helaas een hoop vreemde figuren rond.. Als ik in 4 dagen al 2 berovingen heb zien gebeuren, besluit ik me maar snel uit de voeten te maken! Bovendien heeft ook Belém maar 2 seizoenen; 1 waarbij het elke dag regent en 1 waarbij het de hele dag regent, niet echt mijn stad dus! Op naar het historische São Luis do Maranhão.
Samen met mijn 2 kamergenootjes bezoek ik een feest met live samba muziek. Het feit dat de club eigenaar ons opmerkt en niet alleen gratis naar binnen laat, maar ook ál onze drankjes verzorgt, maakt het feest nóg beter! ;)
Na 2 dagen heb ik alle gekleurde geveltjes wel gezien en vertrek ik naar een klein plaatsje (Barreirinhas) dat de toegang vormt tot de enige Braziliaanse woestijn. Het is er super mooi en even waan ik me thuis in het duinlandschap. Alleen ontbreken in Den Haag de 35 graden en helderblauwe lagunes..
Het dorpje is spot goedkoop, voor nog geen 10 euro krijgen we 2 caipirinha's (de béste tot nu toe) en een overvloed aan heerlijk eten. Is er in Nederland überhaupt een plek waar je voor 10 euro, 2 caipirinha's kan krijgen? ;) Na 2 nachtjes neem ik afscheid van mijn leuke Spaanse kamergenootjes en vertrek ik naar Fortaleza.
Zodra ik in Fortaleza aankom, is daar mijn Nederlandse maatje Peter, die me ALLES en iedereen wil laten zien, super leuk! Het is super gezellig en erg bizar om elkaar ineens zo in Brazilië te zien.. Een paar dagen later gaan we samen naar Jericoacoara, een klein dorpje aan het strand, wat een waar paradijs schijnt te zijn. En ik sluit me daar geheel bij aan!
Het feit dat ik weer herenigd word met mijn Spaanse vriendinnetjes die ik weken geleden in Florianópolis heb ontmoet, maakt het extra extra leuk! Het hele stadje bestaat uit zand en zee en behalve een soort buggy jeeps en paarden, is er geen verkeer :) Geen wonder dat de meesten mensen besluiten hun verblijf hier te verlengen! Woensdag gaan we weer terug naar Fortaleza en ik heb zo het idee dat ik daar nog wel even blijf rondhangen voordat ik verder afdaal.
Nou dat was het weer,
Liefs voor jullie allemaal!
Hier mijn 4e blog..
Aangezien mijn liefde voor Brasília uit bleef, besloot ik aan mijn reis richting jungle te beginnen. De goedkope vlucht zorgt ervoor dat ik na 2 stops ook nog eens van 3 uur 's nachts tot 10 uur moet wachten, op een mini vliegveldje in the middle of nowhere.. En die vent naast me maar zeuren dat hij wel 3 uur moet wachten! (Imagine 7!!)
Uiteindelijk kom ik dan aan in Manaus. Ik zit nog geen 5 minuten in de bus of mijn Braziliaanse buurman begint een praatje. Hoewel ik zijn spontane verzoek om samen te gaan lunchen heb afgeslagen (is er iemand die dit ooit in de randstadrail heeft meegemaakt? ;) ) en ook het geven van mijn telefoonnummer weiger, staat hij erop mijn busritje te betalen, als zijnde "welkom in Manaus". :) Altijd leuk!
Na een korte nacht vertrek ik voor 4 dagen de jungle in. Bizar hoe je een uur in een bootje kan zitten, zonder ook maar één iemand tegen te komen. De vochtigheid is duidelijk merkbaar, maar gelukkig mogen we tussen de piranha's gewoon zwemmen. De volgende dag vertrek ik met een groepje het echte oerwoud in. Alleen de tocht is al een avontuur.. We spotten een spin zo groot als mijn beide handen en ik zie net voor ik mijn voet neerzet, dat er een giftige slang voor mijn voeten ligt.. Ik krijg een levende made uit een omgevallen boom voorgeschoteld, maar dat gekriebel op m'n tong weerhoudt me ervan om een tweede te bestellen.
Eenmaal in ons hangmatten kamp beginnen we aan 't ritueel: hout halen voor het kampvuur, eten wassen in de beek, het vlees op stokken prikken en vreten maar!
In slaap vallen onder de sterrenhemel met de tropische buien kletterend op het bladerdak; do I need to say more? Terug aan de waterkant bestaat het leven uit piranha vissen, rivierdolfijnen spotten en nachtelijke kanotochtjes. Gek genoeg stoort de schorpioen in m'n badkamer en de kakkerlak op m'n plafond me nauwelijks (mama, ben ik toch stiekem van een Indiaan uit de jungle?).
Eenmaal terug in Manaus ga ik op zoek naar de overblijfselen van het glorieuze rubber tijdperk. Ik moet zeggen, die zijn verdomd hard te vinden! Op de markt wordt alleen maar rommel verkocht, de wachttijd in de rij van de supermarkt van zo'n 45 minuten (GEEN GRAPJE!) overtreft alle records ende algemene straatgeur hou ik maar buiten beschouwing.
Overladen met geluk word je, wanneer je de haven van Manaus kleiner en kleiner ziet worden. Mijn nieuwe huis voor de komende 5 dagen deel ik met zo'n 100 anderen. Dat er eigenlijk maar plek is voor 25 hangmatten is niet van belang. Ik geloof dat ik m'n buren maar te vriend moet houden. Het leven op de boot is aangenamer dan verwacht. Van de horrorverhalen over een diarree risico van 99,9% blijkt weinig te kloppen..
Na 5 dagen arriveren we dan eindelijk in Belém. Belém is duidelijk een stuk mooier dan Manaus, maar ook hier lopen helaas een hoop vreemde figuren rond.. Als ik in 4 dagen al 2 berovingen heb zien gebeuren, besluit ik me maar snel uit de voeten te maken! Bovendien heeft ook Belém maar 2 seizoenen; 1 waarbij het elke dag regent en 1 waarbij het de hele dag regent, niet echt mijn stad dus! Op naar het historische São Luis do Maranhão.
Samen met mijn 2 kamergenootjes bezoek ik een feest met live samba muziek. Het feit dat de club eigenaar ons opmerkt en niet alleen gratis naar binnen laat, maar ook ál onze drankjes verzorgt, maakt het feest nóg beter! ;)
Na 2 dagen heb ik alle gekleurde geveltjes wel gezien en vertrek ik naar een klein plaatsje (Barreirinhas) dat de toegang vormt tot de enige Braziliaanse woestijn. Het is er super mooi en even waan ik me thuis in het duinlandschap. Alleen ontbreken in Den Haag de 35 graden en helderblauwe lagunes..
Het dorpje is spot goedkoop, voor nog geen 10 euro krijgen we 2 caipirinha's (de béste tot nu toe) en een overvloed aan heerlijk eten. Is er in Nederland überhaupt een plek waar je voor 10 euro, 2 caipirinha's kan krijgen? ;) Na 2 nachtjes neem ik afscheid van mijn leuke Spaanse kamergenootjes en vertrek ik naar Fortaleza.
Zodra ik in Fortaleza aankom, is daar mijn Nederlandse maatje Peter, die me ALLES en iedereen wil laten zien, super leuk! Het is super gezellig en erg bizar om elkaar ineens zo in Brazilië te zien.. Een paar dagen later gaan we samen naar Jericoacoara, een klein dorpje aan het strand, wat een waar paradijs schijnt te zijn. En ik sluit me daar geheel bij aan!
Het feit dat ik weer herenigd word met mijn Spaanse vriendinnetjes die ik weken geleden in Florianópolis heb ontmoet, maakt het extra extra leuk! Het hele stadje bestaat uit zand en zee en behalve een soort buggy jeeps en paarden, is er geen verkeer :) Geen wonder dat de meesten mensen besluiten hun verblijf hier te verlengen! Woensdag gaan we weer terug naar Fortaleza en ik heb zo het idee dat ik daar nog wel even blijf rondhangen voordat ik verder afdaal.
Nou dat was het weer,
Liefs voor jullie allemaal!
-
29 April 2014 - 15:53
Jos Van Der Horst:
hoi lieve maaike,
Wat een prachtig geschreven verslag. kan je van het schrijven niet gewoon je beroep maken?
Fijn en blij te horen dat je het reuze naar je zin hebt. Ik ga zo de foto's bekijken op facebook.
Heb je al een beetje wk-koorts? Ik nog niet
Heel veel plezier de komende tijd en zorg goed voor jezelf en wees voorzichtig.
Kunnen we weer snel skypen?
liefs papa -
29 April 2014 - 17:46
Gea:
Maaike, wat enorm leuk geschreven! En wat past deze reis goed bij je! Super dat je met zoveel mensen vriendschap hebt kunnen sluiten. Groetjes Gea -
29 April 2014 - 18:19
Stefan:
Weer een mooi verhaal! Kan er van genieten veel plezier nog daar! -
29 April 2014 - 20:17
Jan:
Hoi Maaike,heb eindelijk even de tijd en heb je verslag gelezen,hartstikke lekker naar je zin zo te zien?Je komt toch nog wel terug he?Die vogelspin is de grootste ter wereld en komt alleen daar voor geloof ik,neem dus maar niet mee,krijgt hij vast heimwee...Nog heel veel plezier daar,is zijn de bollen al bijna uitgebloeid en rhododendrons zitten dik in de knop!De zee is nog koud,het strand nog heerlijk en de horizon (nog)zonder windmolens...Ajax kampioen en ADO blijft in de eredivisie(lekker boeiend)Nog heel veel plezier en ik blijf je volgen,dikke zoen en tot laterrr xxx -
31 Mei 2014 - 18:39
Letty Van Der Horst:
Wat een belevenissen allemaal, enig om te lezen. Geniet nog maar lekker want het is zo 19 juli....
Wel ff zwaaien he op 13 juni als de camera op jou wordt gericht!
dikke kus van je tante
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
